KELOĞLAN VE KUYUDAKİ DEV
Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman
içinde, kalbur zaman içinde ülkenin birinde bir kasaba varmış. Bir kulübede,
çok fakir bir keloğlan ile ihtiyar annesi
varmiş. Keloğlan çok akıllı ve becerikli olmasına rağmen çalışmayı sevmeyen, tembel,
yiyip, içmeyi ve uyumayı seven birisiymiş. Herkes ona keloğlan dermiş. Annesi çamaşır
yıkayarak geçimlerini sağlarmış.
Keloğlan bir gün çarşıya çıkmış. Bir de bakmış
ki kalabalığın ortasında bir adam bir şeyler söylüyor. Adam atla uzağa gidecek
birini arıyormuş. Keloğlan'da adamın dediklerini kabul etmiş ve yola çıkmış.
İki gün sora bir kuyu başında durmuşlar. Keloğlan
kuyudan aşağı inmiş orada bir devle karşılaşmış. Dev ona oradakilerin hangisinin
daha güzel olduğunu sormuş.
Keloğlan'da:
-'Gönül kimi severse o güzeldir 'demiş.
Dev Keloğlan'nın cevabını sever ve ona
nar vermiş.Keloğlan kuyudan çıkınca herkes şaşırmış. Şimdiye kadar kimse o kuyudan sağ
çıkamamış.
İşlerini yaptıktan sonra eve dönmüşler. Keloğlan annesıne narı vermiş . Annesi narı kesmiş içinden elmas çıkmış ve zengin
olmuşlar.
Onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine.......
 |
| Keloğlan |
