söndag 11 mars 2012

HİKAYE YAZMA

UZAKLIĞA RAĞMEN

Kendi vatanından uzakta yaşayan bir genç kız ve ailesi uzun zamandır hiç uğramadıkları Türkiye'de yaz tatillerini geçirmeğe karar vermişler. Havaalanından çıktıktan sonra otobüsle İzmir'in şirin bir ilçesine bağlı olan köylerine nihayet varmışlar.
Bu güzel havayı soluyabilmek çok güzel aynı zamanda çok değişik bir duyguydu.Böyle mutlu, iyi niyetli, sıcak karşılanmayı beklemeyen Ayten şaşırmıştı. Bu tip davranışlara hiç alışık değildi. Çünkü o hep dört duvar arasında oturup ders çalışmaya, evden okula, okuldan eve gitmeye alışıktı. Çoğunlukla zamanını yalnız geçiren Ayten kuzeni ile köyü dolaşmaya çıkmışlardı. Songül'lede bu dolaşma sırasında yolda karşılaştılar. Songül ve Ayten birbirleriyle çok samimi arkadaş olacaklarından habersizdiler...

Bu tanışmadan sonra Günlerinin çoğunu berlikte geçirdiler.Kahvaltılarını birlikte yaptılar, sır paylaştılar ve birbirlerinin fallarına baktılar.Köyün domatesi,zeytini,peyniri ve ekmeği çok taze olduğundan iştahla yediler.

Zaman çok çabuk geçer artık ayrılma zamanı gelir. Songül'lerin tatili bittiğinden yeniden Manisa'ya dönerler. Ayten kendini yalnız hisseder. Ama onlarında fazla zamanı kalmaz, artık onlarda dönüş hazırlıklarını bitirirler ve evlerine dönerler.
Fakat Ayten'le Songüllün arkadaşlığı ve samimiyeti aralarındaki uzaklığa rağmen hiç bozulmaz. Sürekli mektuplaşmışlar ve İnternet üzerinden görüşmüşler. Yazları Türkiye'ye gittiklerinde yine buluşuyorlarmış.

Uzakta olup görüşememek önemli değil , önemli olan dostluğu herşeye rağmen yaşatabilmek.

Aylin 9A

1 kommentar:

  1. Aylin'ciğim !

    Dostlukları kurabilmek ,onları pekiştirmek ve yıpratmadan koruyabilmek çok güzel birşey. Dostluklarımız yüzeysel olsa idi o zaman çok çabuk bozulurdu, kalıcı olmazdı.
    Insallah herkesin dostum diyebileceği, sırrını paylaşabileceği bir arkadaşı vardır.

    Nurten Öğretmen

    SvaraRadera